Evet döndük. Bir hatalar silsilesi oldu bizim tuvalet/bez bırakma maceramız. Ayda bez istemiyorum dedi diye hemen yorganımı alıp yola çıkmam yanlıştı. Sürekli dışarda olduğum bir dönemde, hiç hesap kitap yapmadan olaya balıklama dalmam yanlıştı. Şu yazıda gördüğünüz gibi annemler gelince “hah, tamam halloldu” dedim, oysa hallolmamıştı. Benim çok sık dışarda olmama tepki göstermeye başladı kızım. Sokakta ya da bir kafede tuvalete giderken, eve gelince tuvalete gitmeyi istememeye başladı. Gece bezlemem de yanlıştı belki bizim için (biliyorum ki gece bezleyip de bırakan çok arkadaşım var) ama Ayda bezine yapma şansının olduğunu farkedip, gündüz de bez istemeye başladı. Bir de anneannenin “çocuğu üzüyoruz böyle” söylemleri eklenince daha fazla devam edemedim. Taktık, gitti. Çok da rahatladım. Üstümden bir yük kalktı.
Velhasılıkelam buna ben hazır değilmişim arkadaş. Öyle çocuk istedi diye yapmamak lazım demek ki her şeyi. Ben istemiyordum ki, neyle karşılaşacağımı, neler yapmam gerektiğini bilmiyordum.. Sonra böyle stres olunca, çocuk da vazgeçti tabi.
Tuvalet eğitimi dediğin önce anneye verilmeli bence, bakalım hazır mı, sonra bebeğe uygulaması kolay 🙂 Anne sabredebiliyorsa, geri dönüşe meyilli değilse, ruhsal ve fiziksel olarak hazırsa hallolur. Böyle benim gibi şapşirik bir şekilde olaya yaklaşırsa sonucun böyle olması kaçınılmaz. Şimdi kızımın kafasını karıştırdığıma mı yanayım, 2 ay olmadık yerde çiş, kaka yapacağız diye uğraşlarımıza mı, sürekli don, külot peşinde koşmamıza mı,…
Peki şimdi ne yapacağım? Tatili bekleyeceğim, çok sıcak havalarda, yazlık mekanlarda, tekrar deneyeceğim. Bu sefer neyle karşılaşacağımı, nasıl davranmam gerektiğini daha iyi bildiğimi zannediyorum, umarım yanılmam.. Bir de anladım ki bebeğinizle ilgili yeni bir şeye başlıyorsanız, hayatınızdaki stresleri yönetebiliyor olmanız lazım. Varolan bir düzeni, alışkanlığı değiştirirken, karşısında kararsız ve tutarsız bir anne/ebeveyn görmek bebek için hem yıpratıcı hem şaşırtıcı. Anne sakin ve kafası rahat olacak ki bebek de rahat ve uyumlu olsun. Annem böyle dedi, demek ki bu böyle desin. “Ayy hata mı yaptım, yapmasa mıydım, dönsem mi dönmesem mi” ikilemlerimi çok iyi hissedip, o yüzden ipleri eline aldı ve rahat olduğunu düşündüğü şeyi yaptı Ayda.
Aferin kızım, şapşirik annen olursa alırsın sazı eline böyle..
Perihan Gürer
