Merhaba,
Ben Selen, 33 yaşındayım 7 senedir evliyim ve 19 aylık bir meleğim var. 2 hafta kadar önce yeniden hamile olduğumu öğrendim, şu aralar bu haberin mutluluğunu belki biraz da korkusunu yaşıyorum. Hamilelik sürecinde genelde insanlar hep anlatırlar, paylaşırlar, dertleşirler çünkü genelde birbirine çok yakın durumlar olur, belki de bu heyecanlı ama zorlu süreci daha kolay atlatırlar. Ben de 2. hamileliğimi sizinle paylaşıyorum hem rahatlamak, hem dertleşmek için belki bu yazıyı okuyanlara da bir faydam olur. Bu konuda bana destek olan canım arkadaşım Nihan’ı çok öpüyorum.
Öncelikle biraz kendimden ve ailemden bahsetmek istiyorum, beni ne kadar tanırsanız hissettiklerimi ve yaşadıklarıma da o kadar yakın olursunuz diye düşünüyorum. Hayatıma 1980 yılında Ankara’da başlamışım, Ankara benim için çok farklıdır tam 24 senemi doya doya geçirdim burada. Birçok kişi “aa Ankara mı? Doya doya mı?” gibi cümleler sarf edebilir ama her zaman benim için farklıdır orası, doğduğum çocukluğumu en güzel şekilde yaşadığım (şimdiki çocuklar çocuk değil) ve olgunlaşma dönemime geçiş yaptığım yer olarak kalacak. 24 yaşımda hem iş hem de aşk için geldim İstanbul’a. Evet Ankara’da aşık oldum ve onun peşinden geldim bu şehre zamanı geldiğinde de evlendik. 7,5 sene yoğun iş hayatından sonra bir gün artık bu kadar yoğun çalışmak istemediğimi fark edip işimden istifa ettim zaten bana artık yaramıyordu bu tempo ve sağlık problemleri yaşamaya başlamıştım. Tam da zamanında bırakmıştım işi, güzelce kendimi Bodrum’a attım Eylül’de iş ararım diye düşünürken Bodrum dönüşü süprizzzzzz hamile olduğumu öğrendim. Bütün ailede bir bayram havası şeklinde geçen 9 ay sonrası kızım Serra’yı kucağıma aldım 🙂 Nasıl bir mutluluktur bunu emin olun tarif dahi edemem, hayatınız artık çok farklı bir yöne sürükleniyor sadece odak noktanız evinizde sizi özel hissettiren bir canlıda oluyor. Her geçen gün büyüyen bir sevgi size ona her bakışınızda ne kadar çok sevdiğinizi hatırlatıyor. İçinize çekemiyorsunuz ama kokusunu duymak bile size dünyanın en şanslı insanı olarak hissettiriyor. İşte tam bu noktada 2. çocuk olayı ortaya çıkınca devreler karışıyor!!! Siz bir varlığa bu kadar çok sevgi verirken diğerine bu sevgiden ne kadarını verebilirim, aynı eşitlikte sevebilir miyim gibi kafanızda sorular doğmaya ve bu sorular giderek çoğalmaya başlıyor. Bunları paylaşmak dertleşmek istiyorum desem tam üzerine basmış olurum.
2.’yi hep düşünüyordum ama bu da bana sürpriz bir haber oldu. Beklediğim bir an değildi, yine artık işe başlamalıyım gibi düşünceler geçerken kafamdan bir hafta sonra bu haber ile iş hayatımı biraz daha ertelemek zorunda kaldım, burada kocamın bir komplosu olabilir. İlk hamileliğimi çok kolay geçirmiştim kış olması nedeniyle genelde evde olmak beni zorlamamıştı. Bu hamileliğimde kış zamanına denk geldi günler hızla geçiyor ancak evde 19 aylık bir cimcime olunca bazı şeyler daha zor oluyor. Dünyaya bir tane daha canından çok seveceğin bir varlık getiriyor olmak insana tarifsiz bir duygu veriyor ama daha önce bahsettiğim gibi kafanda da bin bir soru oluşmasına neden oluyor.
Şu an 8. haftadayım daha çok çok yeni, bulantılarımın en sık olduğu haftalar diyebilirim ama onlarında çaresine sık ve az yiyerek bakabiliyorum. Hamileliğimde beni en zorlayan dönemler bu dönemlerdi çünkü hep bir uyku hali oluyor insanda. Serra sabahın 5.30’unda kalkınca isterseniz akşam 9’da uykuya yatın fark etmiyor bütün gün sürünüyorsunuz. Allahtan son birkaç haftadır biraz daha uykularımız düzeldi de benimde uyku sorunum biraz çözüldü yoksa cidden bir eziyet insana. Bir de tam önemli aylar bunlar insan düşünüyor uyumam lazım ki bebiş büyüsün ona haksızlık ediyorum ama diğer tarafta kızımın varlığı ona da bakma zorunluluğu. Ahh ahh daha bakalım nasıl günlerim olacak. Bu arada Serra’yı emzirmeden kesmek zorunda kaldım sonunda zaten zaman kolluyordum çünkü memeden başka şekilde uyuyamıyordu hazır hamile kalmışken bırakayım dedim ve bıraktım. Zor bir süreç ama cimcime çok akıllı ilk gün biraz üzülse de hemen kabullendi. Bu noktada bir not, aslında Serra daha küçük olsaydı emzirme ve hamileliği bir arada götürürdüm ancak artık 19 ay geçmişti çokta devam etmem gerekli değildi. Toplumda bu tarz yanlış bir bilgi var, emzirirken hamile kalınırsa hemen emzirmeyi kesmek gerekiyor diye. Aslında iyi besleme ile bu sorun ortadan kalkıyor, hatta doğum sonrasında iki bebeğini emzirenler de var ve taktire şayanlar, kendileri buradan hepsine selamlar. 8. haftaya kadar yaşadıklarımda şimdilik bu kadar, eminim ki ileriki haftalarda daha çok malzemem olacak sizinle paylaşmak için. Bu ilk aylar olayı kabullenmekle geçiyor ve ben henüz sürece ayak uydurmaya çalışıyorum.
Gelecek hafta görüşmek üzere, sevgi ile okuyun…
Selen
