“Çok güzel ve değerliydi, yine yapmam gerekse yine yapardım” diyor fotoğrafçı Ela Wunderli’ye, 7. çocuğunu doğumundan çok kısa bir süre sonra kaybeden Julie.
Hamileliğinin 36. haftasında Julie ve eşi, Arizona’dan California’ya taşındı. Daha önce 6 kez hamilelik yaşayan anne, mutlu ve normal bir gebelik yaşamaktaydı o sıralarda.
Rutin doktor muayenelerinden birine gittiğinde, ultrason sonucu, bu kez beklemedikleri bir haberle geldi.
Buna göre yeni doğacak kızları Trisomy 13 veya 18’e sahip olabilirdi, yaşamayabilirdi ve doğumdan önce emin olmaları, net bir şekilde bunu öğrenmeleri mümkün değildi.
Bu hastalık bir kromozom yerine üç kromozom taşınması anlamına geliyordu.
Geç yaşta anne olanlarda daha sık görülen ancak sadece 5000/1 oranında rastlanan bir hastalıktı. En çok bilinen trisomy ise Trisomy 21 yani Down Sendromu idi. Trisomy 13 (Patau syndrome) ve Trisomy 18 (Edwards syndrome) ise vücudun hemen her organını etkileyen bir sağlık sorunu.
Bu maalesef ölümcül bir teşhisti. Bu şekilde doğan bebeklerin yarısından fazlası doğumdan bir hafta kadar sonra hayata veda ediyorlar ya da ilk yaşlarını göremeyecek kadar ancak yaşayabiliyorlar, birinci doğum günlerini kutlayamıyorlardı.
Doğum odası 20 saat kadar yine de umutla doluydu.
Bu zamanlarda herkes acaba yeni doğan aile üyesi hayatta kalabilecek mi diye nefeslerini tutmuş beklediler. Minik kız bebek doğduğunda küçük bir ağlama sesiyle nefes aldı, bu herkes için bir mucize gibiydi.
Bebek Lily, nefes almasına yardım etmek için makineye kondu. 6 kardeşi doğumundan bir gün sonra kardeşlerini ziyarete geldiler.
Kardeşlerinin bulunduğu odaya girmeden önce ellerini yıkadıkları kareler de fotoğraflarda bulunuyor. Kız kardeşlerinin ellerini tuttular.
Bu kareler oldukça duygusal. Her çocuk minik kız kardeşleriyle biraz zaman geçirmek için can atmışlar. Anne Julie de bir süre kızıyla zaman geçirme fırsatı buldu. Ancak bu mutluluk günler sürmedi.
Fotoğrafları kaydeden Ela, bebeğin birkaç saniye de olsa gözleri açıkken onu görüntülemekten dolayı çok mutlu olduğunu söylüyor. “Onun ağlama sesi müzik gibi geliyordu kulağa” diyor.
Lily sadece iki buçuk gün yaşadı. Bu süre içinde ailesi ona tüm sevgisini verdi. Minik Lily, annesinin kollarında kısa hayatına veda etti.
Fotoğrafçı Ela, yürek burkan ama çok güzel bir iki gün yaşadığını söylüyor. “Bu ailenin inancı ölçülemeyecek derecede çoktu. Böyle ışık saçan ve parlayan bir anneyi daha önce hiç görmemiştim” diyor.
Ailenin, sadece iki buçuk gün yaşayan minik kız kardeşleri için yazdıkları bir de veda mektubu var.
“Bizimle birlikte iki buçuk ilahi gün geçirdi. Kardeşlerinin yazdığı doğum günü kartları ile ve güzel bir balonla onun ilk doğum gününü kutladık. İkinci doğum gününde ise yine onun etrafında toplandık. Onu sarmaladık. Ona öperek sarıldık. Onu ne kadar çok sevdiğimizi ve onu nasıl da çok özleyeceğimizi anlattık. Ve ona ‘hoşça kal’ dedik. Şimdilik…”
