Hamilelik dönemimde doğumdan sonra işe dönüp dönmeme konusunda tereddütler yaşıyordum. Fakat kızımı kucağıma alıp onu yetiştirmenin zorluklarını gördükten sonra kesin kararımı verdim, işe dönmeyecektim. Çünkü kızıma kimse benden daha iyi bakamazdı, artık biliyordum.
Kızım hassas bir bebekti, algıları açıktı, ufacık bir sesi duyuyor, ince bir ışığı farkedebiliyor, küçük bir hareketi algılayabiliyordu. Çoğu zaman bu algıladıklarından korkuyor ve ağlamaya başlıyordu. Gaz ve kolik sancılarına bu duyarlı hali de eklenince onu çok ağlayan, çabuk sakinleşmeyen, çoğu insan için huysuz denilebilecek bir bebek yapıyordu. Sadece benim kucağımda sakinleşebiliyordu. Aynı zamanda sürekli ilgi isteyen bir bebek olduğu için kesinlikle ana kucağını ve bebek arabasını reddediyordu.
Ben her zaman onunla konuştum, çok küçük olsa bile algıladığı şeyleri sakince ona anlatmaya çalıştım, bazen sadece sarıldım güvende olduğunu hissetmesi için..
6 aydan sonra ağlayan bebeğimin yerine çok gülen, meraklı , çok hareketli bir bebek olmuştu, parmağıyla objeleri göstererek soru soruyor ve hep onunla ilgilenmemi istiyordu. Gülmeyi çok seven, espriden anlayan bir bebekti.. O da kendi çapında espriler yapıyor ve beni güldürüyordu. Onunla ilgili hatırladığım, başkaları ile konuşmama bile izin vermemesiydi, eliyle başımı tutuyor, kendine çeviriyor adeta sadece benimle konuş diyordu. Onunla konuşmayınca da ağlıyordu.
Giyinmeyi hiç sevmiyordu, onu giydirirken kendimi savaştan çıkmış gibi hissediyordum. Sürekli ağlıyor, giyinmeyi reddediyordu, bezini bir gün bile sakince bağlayamadım, eline bir oyuncak veriyor o da yetmezmiş gibi sürekli konuşuyordum, yoksa hemen dönerek kaçmaya çalışıyordu:
Neredeyse 9. ve10. aydan sonra kendi istedikleri yapılmayınca ağlayan bir bebek oldu, o aylarda hayır demeye calışıyor ve onu ikna etmeye çabalıyordum. Anlatıyordum ama ısrarla kendi istediğini yapmaya çalışıyordu yani bizim 2 yaş sendromu bu aylardan itibaren başlamıştı neredeyse..
9 aylıkken top, balon gibi oyuncak isimlerini söylediğimde emekleyerek bulup bana getiriyordu, kuş dediğimde pencereden dışarıyı gösteriyordu. Birlikte kitaplara bakıyorduk, kitaplara bakarken çok keyif alıyordu, ben elimle işaret edip kitaptaki nesnelerin ismini söylerken hem kitaba hem benim suratıma dikkatlice bakarak takip ediyordu. 10. ayda” İlk Sözlüğüm ” kitabında nesnelerin ismini söylediğimde eliyle doğru olanları işaret ediyor, yan sayfadaki aynı nesneyi sorduğumda bir bütünün içindeki o nesneyi gösterebiliyordu.
Büyüdükçe dediklerimi daha iyi anlar oldu. Örneğin yukarı daireden gelen ayak seslerinden korktuğunda yukarı daireye çıkıp yürüyen komşuyu gösterdim, tadilat sesinden korktuğunda tamirat yapan insanları gösterdim, değişik ışıkları, gölgeleri gösterdim anlattım, hayvan seslerini birlikte çıkardık eğlendik.
Uyumayı hiç sevmiyordu, sanki uyuyunca hayattan birşeyler kaçıracaktı. Gündüz çok eğleniyor, öğreniyor, farklı oyunlar oynuyordu, çok gülen hayatı doyasıya yaşayan bir çocuktu, ama uyuması için sanki yorgunluktan bayılması gerekiyordu. Sabah ise çok erken kalkıyordu.
Bütün bunlar içerisinde 1 sene gelip geçmişti. Şimdi geriye baktığımda anılarımda hızlı bir bebek ve herşey onun için çok yeni olan, çoğu zaman yorgun ve yetersiz hisseden yetişemeyen anne görüyorum. Siz de yetişemediğinizi mi düşünüyorsunuz, yalnız değilsiniz. İleride yazacağım yazılarda nasıl zaman geçirdiğimizi, hangi oyunları oynadığımızı, yağmur gibi gelen soruları, hangi kanallardan desteklendiğimi, ne yapsaydım daha iyi olurdu, neleri yapamadım, neleri yapabildim, uzman yardımı almalı mıydım konuları ile birlikte, 1 yaştan sonraki maceralarımızı anlatmaya devam edeceğim.
Not:
Üstün yetenekli çocuklar ile ilgili tüm sorularınızı https://www.facebook.com/groups/potansiyellicocuklarinyakinlari/ (ÜYÇAP platformunun facebook grup) adresine sorabilirsiniz.
Burası oldukça aktif bir grup olup eğitimciler ve veliler bir araya gelerek üstün yetenekli çocuklar ile ilgili her türlü konuyu bu platformda tartışabilmektedir. Üstün yetenekli çocuğun özellikleri, yapılacak testler, var olan kurumlar, eğitimde ve ailede yaşanan sıkıntılar vb gibi konularda çekinmeden destek alabilirsiniz. Gruba katılmanız için çocuğunuzun üstün yetenekli olmasına gerek yok, ilgi duyan her kişiyi grubumuza bekleriz.
Ada Deniz
Twitter adresi: ÜYÇ AİLE PLATFORMU @UYCAP
Internet sitemiz : www.uycap.com
Email: [email protected]
Fotoğraf: http://wallpaperscraft.com/ alıntıdır
