Bu ilaçlar beni uyutuyor, sersem gibiyim, ayaklarım yere basmıyor sanki, uyuştum kaldım, vermeyin artık ilaç diyorum, dinleyen kim? Böylesi senin için daha iyi diyorlar! Salak bunlar! onca ilaç, zamansız uyku ama her uyandığımda aynı ağrı duruyor işte tam göğsümde, tonlarca ağırlık şeklinde! Hani işe yaramadı ilaçlarınız?
Bırakın diyorum layıkıyla yaşayayım acımı, böyle uyuşmam daha mı iyi, bıraksalar dayanabilir miyim bilmiyorum, ciğerlerim sökülüyor duvarlara çarpıyorum başımı, şu göğsümdeki ağırlığı hissetmemek için nasıl canımı yakacağımı şaşırıyorum olmuyor geçmiyor ,yine veriyorlar adı batasıca hapı bana.Şimdi bak yine puslu buralar, simsiyah, sadece yakamoz parıltısı var, senin gözlerinde böyle parlardı böyle ışıl ışıl olurdu! Olmaz mıydı yoksa ben mi öyle görmek istiyordum acaba, sen beni hiç mi sevmedin yoksa zamanla mı vazgeçtin benden? Hangisi Allah’ın belası!!! Hangisi ?
Ben çok sevmiştim seni, bu ilacın uyuşturduğu gibi şimdi beni, işte seni görünce öyle uyuşurdu elim ayağım, öyle güzel öyle pürüzsüz görünürdü dünya gözüme, senin nefesin değecek diye tenime koşa koşa gelirdim yanına, ne konuşurduk neye gülerdik o kadar hatırlamıyorum bile, sen hayattın benim için, her şeydin, razıydım senden gelecek her şeye yeter ki sen yanımda ol, bana yine öyle ışıl ışıl bak diye, ne zaman bitti o kahkahalar ne ara başladık küfre kafire? Ne ara nefret ettik birbirimizden sen ne ara gittin, vazgeçtin benden? Ben neyin kavgasındayım ki, senin kendini o sulara bırakışını göremedim! Vazgeçişini fark edemedim bile sadece son kavga mı sebep oldu her şeyden vazgeçmene?
Ara ara uyandırıyorlar beni, donuk, ölü suratıma bakıyorlar acıyarak, vah vahlanarak. Doğru ya , acıyorlar bana?!! Hangi birine yansın gariban diyorlar benim için duyuyorum, ölen giden kocasına mı, genç yaşta dul kaldığına mı, kocasının intihar etmesine mi?
Soramadım bile sana, neden diyemedim. Gitseydin tamam ama nefes aldığını bilseydim, içim yansaydı, vurup kırsaydım, beddua etseydim sana ama yaşasaydın! Bu çaresizlik mi bana reva gördüğün?
Neden yaptın? Karıncalanıyor beynim, hep aynı soru bu kadar mı yordum seni? Ben mi suçluyum yoksa? Ah be ciğerim ah be yüreğim yapmasaydın bunu…
Bak başucundayım, soğuk mermerin başındayım! Toprağın avucumun içinde, senin kokun var sanki üstünde, hani en sevdiğim? Ne olur kalk! Ne olur yalvarırım uyan! Canım çıkıyor yeter dayanamıyorum kalk oradan ne olur! Söveyim sana! Defol git diyeyim ama kalk! Git istersen ama kalk! canım çıkıyor sökülüyor ciğerlerim, ben dayanamıyorum diyorum ,beni de gömün!!
Sen gittin, buz gibi sulara attın kendini! Giderken kızgın mıydın bana? İntikam mı aldın benden? canımı mı yakmak mıydı amacın? Ayıldıkça sorular üşüşüyor yarı uyuşuk beynime… Yine de en büyük ağrıyı veren, son görüşümde dilimin ucuna kadar gelen, sen kapıyı çarpıp giderken, ikimize birden bu cezayı verirken, sustuğum söyleyemediğim o sürprizim, sevgililer günün kutlu olsun, benim ışıl ışıl gözlüm, benim gözümden akan acı yaşım, karnımdaki bebeğimin babası.
Saadet Demir Algan
Facebook: https://www.facebook.com/demirsaadet
Twitter: https://twitter.com/saaddem
Instagram: http://instagram.com/adarasaadet
Mail: [email protected]
